Sztukę można wykonywać na różne sposoby. Nośnikiem sztuki może być film, może być również utwór muzyczny. Może być to obraz, a może być coś jeszcze. W dzisiejszych czasach można spotkać się z czymś, co nazywa się performance. A cóż to takiego jest? Wyobraźmy sobie sytuację, w której aktor leży umalowany czymś na ulicy wielkiego miasta. Leży na chodniku, choć niektórzy położą się na jezdni, jest czymś obsypany lub umalowany. A to wszystko ma coś symbolizować. Artysta w ten sposób tworzy sztukę, artysta w ten sposób coś wyraża.
Zaletą performance jest bezpośredni kontakt z publicznością. Jest to swoiste osiągnięcie w tym rodzaju sztuki. To zlikwidowanie barier pomiędzy publicznością, a artystą. Artystą, który tutaj jest zarówno twórcą, jak również kimś, kto tę sztukę wykonuje.
Jak można się domyśleć performance jest odważny, ale bywa również kontrowersyjny. A to za sprawą aspektu seksualności. Artyści zajmujący się tym rodzajem sztuki prezentują różne rzeczy, a nierzadko są oni bez ubrań i prezentują sceny erotyczne. Nierzadko celowo. Ale to nie wszystko. Osobną sprawą jest tzw. traumatyzowanie ciała. Zdarzało się nierzadko, że artyści uprawiający performance okaleczali się publicznie chcąc wywołać odpowiedni efekt. Niekiedy prowadziło to do poważnych obrażeń, a nawet śmierci. W roku 1971 artysta uprawiające performance Chris Burden został postrzelony w lewą rękę przez swojego asystenta. To wszystko było zamierzonym elementem przekazu. To tylko przykład tego jak daleko mogą się posunąć artyści zajmujący się tym konkretnym rodzajem sztuki.
Istotnym elementem performance jest bezpośredniość. Artysta tutaj występuje przed publicznością i realizuje swój przekaz. Nie musi on wynajmować aktorów i mówić im co mają robić. Ukazuje to co chce ukazać i jak chce ukazać. Nie ma tutaj miejsca na dowolność interpretacji – jest tutaj jeden jasny przekaz. Przekaz jest bezpośredni, jasny i klarowny. Performance jest tu i teraz. Kolejny aspekt to usunięcie barier pomiędzy artystą a publicznością. Przekaz jest tu i teraz – dzieje się na naszych oczach. I nierzadko możemy zostać nim zaszokowani.
Kolejną cechą charakterystyczną dla performance jest niemożność zamknięcia go w żadnej z konwencji. On nie poddaje się normom ani regułom. Jest to swobodna twórczość nieskrępowana niczym i nie konkurująca z żadnym innym stylem czy kierunkiem w sztuce.
Warto wspomnieć, że na terenie całego kraju znajdują się miejsca, w których performance jest prezentowany. Znajdziemy je we wszystkich większych miastach. Przykładam mogą być tutaj Galeria OFFicyna oraz Muzeum Narodowe w Szczecinie, Galeria BWA oraz Galeria-Teatr Mrowisko w Zielonej Górze, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej oraz wiele innych ośrodków. W każdym coś znajdziemy.
Ten zdumiewający rodzaj sztuki rozwija się cały czas. Chociaż w Polsce po roku 1989 jakby przycichł cały czas artyści uprawiający ten rodzaj sztuki coś robią. I niekiedy przechadzając się ulicami wielkich miast możemy zostać zszokowani. Albowiem artyści ci mają fantazję i nie uznają granic.